Gün Doğarken Bir Yabancı

  Sabahın beşinde bir yabancıyla yarı çıplak, terler içinde uyumaya yeltenen kişinin uzandığı yatakta saadet hak getire. Zevk sıvılarının kokusuyla ten ve ter kokusunun birleştiği odada bir de tütün yandı mı... Hüznün kokusu aşağı yukarı budur.

  Bahsettiğim bu birçok yabancıyla süregelen bu hoşnut aptallık herkese mi mükelleftir yoksa yalnızca iradesiz kişilere mi, bilemem. Yapılmasının birçok sebebi olabilir, yargılamak kimsenin harcı olmamalıdır ama bilinmelidir ki, belki bir ilah, belki bir dost, belki aileden biri, belki de bir sevgili mutlaka bir gün yargılayacaktır. Yargılamak, insanın çekirdeğinde vardır. Dünyanın en saf kalpli insanı da mutlaktır ki yargılar, en beter insanı da. Aksini düşünmek kendini kandırmak ve aynaya bakmamaktır.